သမထစ်ာန္ရဆရာေတာ္ဟု ဟိုးေလးေက်ာ္ေသာ ဆရာေတာ္ဦးေတဇိႏၵမဟာေထရ္

Sayadaw U Tezinda (in his 83rd), now about 87th years old age
He is famous in upper Myanmar as a great monk who has Super-normal Power and knows others thinking of mind.

ဆရာေတာ္ ဦးေတဇိႏၵသည္ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းတြင္ သမထဘာ၀နာကို ေအာင္ျမင္စြာ ပြားမ်ားႏုိင္ခဲ့ၿပီး စ်ာန္ရဘုန္းရွင္ ေထရ္အရွင္အျဖစ္ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာေတာ္မူသည္။ လက္ေတြ႕အျဖစ္ဆန္းမ်ားလည္း ႀကံဳေတြ႕ဖူးသူမ်ားျပားပါသည္။ သူတပါး၏စိတ္အႀကံအစည္ႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို အေ၀းေနရာ အခ်ိန္ကာလမဆိုင္း ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သ

ိမႈတြင္ ဒကာဒကာမ မ်ားစြာက အလြန္ပင္ လက္ခံၾကရသည္။ သို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ ခ်ဲအကြက္ ေရပန္းစားလွေသာ ေရႊျမန္မာမ်ားသည္လည္း အနံ႕ခံကာ ေပါက္ေရာက္လာတတ္ၾကသည္။ ဆရာေတာ္သည္ကား ဘုရားရွင္၏ တရားစစ္တရားမွန္ကုိသာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေဟာေတာ္မူေလ့ရွိသည္။ ရတနာသံုးပါးႏွင့္စပ္ေသာ စိတ္ေစတနာ မပါသြားသူမ်ား ဆရာေတာ့္ေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္လွ်င္ အခက္ႀကံဳရတတ္သည္။ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆိုဆံုးမျခင္း ခံရတတ္သကဲ့သို႕ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္ အမူအယာ ႀကမ္းတမ္းသူမ်ားအေနျဖင့္ ေတာင္ေ၀ွးရာလည္း အတင္ခံရတတ္ေသးသည္။ လုိင္းေပၚတြင္ ဆရာေတာ္အားၾကည္ညိဳၾကဖူးသူမ်ား ရွိပါသည္။ ေတာင္ေ၀ွးရာ ခံႏွိပ္ခံရဖူးသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ဖူးေတြ႕ဖူးသူအားလံုးသည္ ဆရာေတာ္အေပၚ သံသယကင္းစြာျဖင့္ ၾကည္ယံုျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားၾကသူမ်ားခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္၏ ဆိုဆံုးမမႈမ်ားအေပၚ အျပစ္ေတာ္မျမင္ႏုိင္ၾကဘဲ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသၾကသူခ်ည္းသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဒကာဒကာမ မ်ားစြာတို႔သည္ ဆရာေတာ္၏ ပံုေတာ္ပြားကို မိမိတို႕အနားတြင္ ပင့္ေဆာင္ဆည္းကပ္ခြင့္မရခဲ့ၾကေပ။ ဆရာေတာ္ကို ဓာတ္ပံုဗြီဒီယို မရုိက္ရဲၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တင္ျပေပးလုိက္ေသာပံုမွာ ေကာလင္းၿမိဳ႕မွ ဓာတ္ပံုဆရာတစ္ဦးက အရဲစြန္႕ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္၍ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ရုိက္ခဲ့ရေသာ ပံုတစ္ပံု ျဖစ္ပါသည္။ ထပ္မံရုိက္ကူးခဲ့ရသျဖင့္ ၾကည္လင္ျပတ္သားမႈ မရွိခဲ့လွ်င္လည္း ဤမွ်ျဖင့္ ေက်နပ္ေပးေစလုိပါသည္။ မဖူးေတြ႕ မၾကည္ညိဳဖူးသူမ်ားလည္း စိတ္မေနာျဖင့္ ကုသိုလ္ပြားႏုိင္ရန္ ေအာက္တြင္ ဆရာေတာ္၏ အေၾကာင္းကို အက်ဥ္းဆံုး တင္ျပေပးလုိက္ပါသည္။

ဆရာေတာ္သည္ စစ္ကိုင္းတုိင္း ကန္႕ဘလူၿမိဳ႕နယ္ စကၠဘာတင္ကုတ္ႀကီးက်းရြာဇာတိဖြား ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္အခါက မႏၱေလးၿမိဳ႕ မစုိးရိမ္တုိက္ေဟာင္းတြင္(ဆရာေတာ္ဦးနႏၵိယ လက္ေအာက္တြင္) ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ တန္႕ဆည္ၿမိဳ႕နယ္ ေခ်ာင္းဆံုေက်းရြာ ဘုိကုန္းေက်ာင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သီတင္းသံုးကာ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ေၿမြဆိုးကုိက္သည္ကို ေဆးကုသမႈမခံယူဘဲ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္ပြားလ်က္သာ (အႏုႆတိဘာ၀နာျဖင့္) ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ အျမင္ခြ်တ္ယြင္းခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ဇာတိရပ္ရြာရွိ ရြာေပါင္းမ်ားစြာ အေလးအျမတ္ထားေသာ သမုိင္း၀င္ေရႊမုေ႒ာ(ေျမစုိက္)ေစတီ လံုး၀ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားခ်ိန္တြင္ ေခ်ာင္းဆံုဘိုကုန္းေက်ာင္းကို တပည့္ႀကီးမ်ားအား လႊဲအပ္ခဲ့ၿပီး ဇာတိရပ္ရြာသုိ႕ ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။ ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားေသာ ေစတီေတာ္ႀကီးအား အသစ္တဖန္အုတ္ျမစ္ခ်တည္ထားရင္းျဖင့္ သာသနာျပဳလ်က္ရွိသည္မွာ ဆယ္ႏွစ္ခန္႕ရွိေပၿပီ။ ေစတီေတာ္ႀကီးမွာ ယခုထက္တုိင္ မၿပီးစီးေသး။ အေၾကာင္းမွာ ဆရာေတာ္သည္ ေစတီ၀န္းက်င္တြင္ ရင္ျပင္မွအစ တန္ေဆာင္ တံခြန္ ေရကန္ ဥယ်ာဥ္မ်ားျဖင့္ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သရုပ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ပံုေဖာ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားဖူး တရားနာ ၾကြေရာက္လာသူ ဒကာဒကာမအေပါင္းတို႔မွာ ၾကည္ႏူးေအးျမမႈမ်ားစြာ ျဖစ္ေနၾကရေလသည္။